döndügünü biliyorum aslında bi orda bi burda bi arada, sürekli ikilemlerle icinden cıkmak istedigin dısanda kalmayıysa hic istemedigin bazende bunun tersinin çok olağan.
an gelmişde sanki bi gazla, dogabilirim sanırım dünyada görücek şeyim var sonra dönüş için de bi çaresine bakarız -demişim gibi.
uzun saçları güzel müzikleri hep sevdim, 6 yaşındaydım ben en sevdigim abi bi eroinmandı,
top oynardı sahilde , izlerdim, kaleye gecerdi, hem kova burcuydu hem kaleciydi, espri anlayısım gelişti o günden bugüne ama o zamanda kova kaleci diye dalga geciyorum, itirafa gerek yok
soru sordugumda ona bana kaset verirdi, damardan başaldım ilk kaset gunsnroses idi,
kapagında spagettilerden bir kaçı o zamandan beri saçımda sallanır.
90lar, agır metaller gibiydi hafızamda.
sevgilisi oldu sonra benim bir 'ablam'. daha cok vakit gecirdik.
babası kerem diye cagırıyordu, biz bora,
hatırladıgım en net ilk anılarımdan biri.
sonrasında somut olarak hayatımda bulunmasada bilinçaltımda kapladıgı yer dünya üzerindeki su kütlesine yaklaşabilirdi
benim hayatımda ilk ölen insan o oldu, sanırım 2000 ya da ona yakın.
akmarın ruhunu ondan ögrendim
ve altın vurusun ne demek oldugunu,
az cok o zamanlara rast gelir, baska biri geldi cok sevdiğim, yine müzikle
ve şöyle dedi
" bazen kendimi bir çemberin içindeymişim gibi hissediyorum
o çemberde bir başkasının, ve sürekli başladığım yere varıyorum"
